Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

in diem reservare

  • 1 Zukunft

    Zukunft, tempus futurum od. posterum od. reliquum (die künftige, folgende Zeit). – vetustas (die lange Zeitdauer, längere Zeit). – futura, ōrum,n. pl. res futurae (zukünftige Dinge). – futuri casus (die zukünftigen Ereignisse, z.B. rei publicae). – spes (die Hoffnung auf Zukünftiges, z.B. eine schlimme Gegenwart, eine noch viel härtere Z., mala res, spes multo asperior: eine frohe Z., bene vivendi spes). – in Z., postero tempore: für die Z., s. zukünftig ( Adv.). – in die Z. sehen, blicken, einen Blick in die Z. tun, quae futura sunt prospicere; quae eventura sunt providere; mit diesem Blick, de futuris callidissime conicere: nicht an die Z. denken, non consulere in longum: etwas auf die Z. verschieben, alqd in posterum differre: für die Z. aufsparen, in vetustatem reponere oder servare (zum zukünftigen Gebrauch); in diem reservare (für die spätere Vornahme, z.B. poenas scelerum).

    deutsch-lateinisches > Zukunft

  • 2 reservo

    rĕ-servo, āvi, ātum, 1, v. a., to keep back, save up, qs. for future use; to reserve (very freq. and class.; cf. repono); constr.: aliquid ( aliquem) ad aliquid, in aliquid, alicui, with a terminal adv. or absol.
    (α).
    With ad:

    reliquas merces commeatusque ad obsidionem urbis,

    Caes. B. C. 1, 36:

    philosophorum libros sibi ad Tusculani requiem atque otium,

    Cic. de Or. 1, 52, 224; id. Sull. 28, 77:

    aliquid ad testes,

    id. Rosc. Am. 29, 82:

    vitam suam ad incertissimam spem,

    id. Sest. 22, 50:

    hoc consilium ad extremum,

    Caes. B. G. 3, 3 fin.:

    ad ejus periculum legiones,

    id. B. C. 1, 2:

    consulem non ad vitam suam sed ad salutem vestram,

    Cic. Cat. 4, 9, 18:

    te ad aliquod severius judicium, id. Or. in Tog. Cand. (tom. ii. 1, p. 523 Orell.): vos ad eam rem,

    id. Rosc. Am. 52, 151:

    testem ad extremum,

    id. Caecin. 10, 28:

    nonne et hominem ipsum ad dubia rei publicae tempora reservandum?

    id. Font. 19, 42 (15, 32):

    utinam ad illa tempora me fortuna reservavisset!

    id. Off. 2, 21, 75:

    se ad majora,

    Verg. A. 4, 368.—
    (β).
    With in:

    inimicitiasque in aliud tempus reservare,

    Cic. Prov. Cons. 20, 47:

    poenas praesentis fraudis in diem,

    id. Cael. 24, 59:

    partem (stercoris) in pratum,

    Cato, R. R. 29:

    aliquem in aliud tempus,

    Caes. B. G. 1, 53; id. B. C. 3, 60:

    aliquos in unum pugnae laborem,

    Liv. 7, 7.—
    (γ).
    With dat.:

    natura reservans semina rebus,

    Lucr. 1, 614:

    illorum esse praedam atque illis reservari,

    Caes. B. G. 5, 34:

    causam a judicibus praetermissam ipsis (decemviris),

    Cic. Agr. 1, 4, 12:

    scientiam rei mihi,

    id. Or. 48, 160:

    tibi se peritura Pergama,

    Ov. M. 13, 168:

    cetera praesenti sermoni,

    Cic. Q. Fr. 2, 8, 1; id. Mur. 21, 45:

    ista judicia melioribus meis rebus,

    Liv. 3, 51:

    se temporibus aliis,

    Cic. Planc. 5, 13:

    me Minucio et Salvio,

    id. Q. Fr. 3, 1, 6, § 21:

    nos reipublicae,

    Liv. 25, 6:

    te non urbi sed carceri,

    Cic. Att. 1, 16, 9:

    cui te exitio,

    Verg. A. 5, 625:

    incolumem Pallanta mihi si fata reservant,

    id. ib. 8, 575:

    se judiciis posterorum,

    Quint. 11, 1, 10:

    supplicia alicui,

    Stat. Th. 8, 121.—
    * (δ).
    With a terminal adv.:

    quid hoc homine facias? aut quo civem importunum reserves?

    Cic. Sest. 13, 29.—
    (ε).
    With a simple object, to keep from perishing, to save, preserve (very rare):

    vide ne, cum velis revocare tempus omnium reservandorum, cum qui servetur non erit, non possis,

    Cic. Fam. 5, 4, 2 Orell. N. cr.; cf.:

    partum reservare,

    Cels. 2, 8 med.:

    reservatis Haeduis atque Arvernis,

    Caes. B. G. 7, 89 fin.:

    hominem,

    Tac. H. 4, 42 fin.:

    gladiatores,

    Suet. Caes. 26:

    quaesitique tenax et qui quaesita reservent,

    Ov. M. 7, 657.

    Lewis & Short latin dictionary > reservo

  • 3 aufschieben

    aufschieben, differre (im allg.). – proferre (bis zu einem bestimmten Termin aussetzen). – prorogare (länger hinausschieben, fristen, z. B. diem ad solvendum). – procrastinare. differre et procrastinare (bis auf den folgenden Tag verschieben, bes. saumseligerweise). – producere. prolatare (hinausschieben, verzögern). – reicere. reservare (was man jetzt tun sollte, für eine andere Zeit aufsparen). – die Sache von einem Tag zum andern au., diem ex die ducere.

    deutsch-lateinisches > aufschieben

См. также в других словарях:

  • AUDIENTIA — licet Latinum nomen sit (Cicero namque de Senect. c. 9. Audientiam sibi facere dixit) tamen Canonistae, ut pleraque alia, non apte loquuntur, Audientia causarum, Audientia literarum, Spiegelius apud Ioh. Calvinum Lexic. Iurid. Ita enim Extrav.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»